Over mijzelf (1e persoon)
Ik ben Silke Bellefleur Manschot, 40 jaar oud, geboren en getogen in Amsterdam. Na de Middelbare School heb ik een vooropleiding Beeldende Kunst gedaan op de Rietveld. Het was een zeer goede kennismaking met een kunstopleiding. Ik vond het geweldig en heerlijk. Dit is wat ik wilde. Zodoende deed ik toelating aan de Rietveld en de AKI kunstacademie en werd voor beide academies toegelaten. Ik koos voor de Rietveld.
Na het basisjaar heb ik een jaar Mode gestudeerd, vanwege mn liefde voor textiel en de communicatieve kracht van kleding, of zoals Karl Lagerfeld het verwoordde: "Mode verpersoonlijkt de Zeitgeist, de ware aard van de samenleving." Hoewel ik deze fascinaties tot op heden nog heb en nog graag met textiel werk, wilde ik graag meer vanuit installatiekunst gaan werken. Daarom ben ik naar de Beeldende Kunst afdeling overgestapt. Mijn eindexamen bestond uit een spectaculaire performance en installatie in de entreehal van het hoofdgebouw waar een van mijn docent enover zei: “Het was zo goed omdat je volstrekt je eigenzinnige gang ging en je tegelijkertijd toeschouwer en deelnemer was.” Mijn eindexamenwerk werd genomineerd voor de Gogbot Young Blood Awards.
Na de Rietveld maakte ik de keuze om ook een universitaire studie te volgen. Dat werd Communicatiewetenschap aan de Universiteit van Amsterdam. Daar kwam ik weer in een volstrekt andere wereld terecht, maar de fascinatie en interesse voor (nieuwe) media en de invloed en effecten daarvan, was iets wat ik meenam van de Rietveld. Ik heb de bachelor met een honours degree afgesloten.
Vervolgens heb ik de Engelstalige Master Persuasive Communication gevolgd. In die tijd vroeg mijn grootmoeder me om haar computerles te geven. Dat deed ik en er ging een wereld voor haar (en voor mij) open. Ik vond de combinatie van ouderen en het gebruik van nieuwe media zo fascinerend en interessant dat ik mijn Masterscriptie erover schreef. Na de universiteit ben ik deze expertise gaan uitdiepen. Na het werken bij een trendwatcher en een sociale startup, werk ik inmiddels zes jaar als project manager bij een stichting waar we ouderen helpen met de technologie van nu.
In deze jaren hebben er nog een aantal andere life events plaatsgevonden, zoals het krijgen van een fantastische tweeling die inmiddels vijf jaar is.
En nu ligt mijn focus weer op het maken van kunst. Zo heb ik vorig jaar toelating gedaan en werd ik geselecteerd voor het Emerging Digital Makers Program van the Hmm, een organisatie die zich bezighoudt met internet cultuur.
Dit programma werd afgesloten met een expositie die door de deelnemers zelf georganiseerd werd. Voor deze expositie maakte ik een interactieve installatie. Ook heb ik een ander eigen project opgezet: Tijdschrift ASO. Een tijdschrift met associaties rondom 1 thema. Het blad wordt samengesteld door verschillende personages, allen alter ego’s van mezelf. Ik heb het concept bedacht, vormgegeven, geschreven en gepubliceerd.
Deze twee projecten, de installatie en het tijdschrift, waren een groot succes. Na deze projecten is een solo-expositie met nieuw werk maken, voor mij de logische volgende stap.
Schrijf je in voor de nieuwsbrief of volg me op Insta om het proces en de ontwikkelingen rondom de expositie Het Transparante ik. Poison & Remedy in het digitale landschap, te volgen.